αλογοφαγάς
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
ο (θηλ. -φάγισα ή -ισσα)
1. αυτός που τρώει αλογήσιο κρέας (σε παραδόσεις ή λαϊκά παραμύθια)
2. το θηλ. α) γυναίκα φλύαρη και αδιάντροπη
β) γυναίκα ανδροπρεπής
γ) πλεονέκτρια, αχόρταγη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άλογο + φαγάς].