ημιάρτιον

Greek Monolingual

ἡμιάρτιον, τὸ (Α)
1. μισός άρτος
2. (κατά τον Ησύχ.) «εἶδος ἄρτου ἡμικυκλώδες».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι- + άρτιον (< θ. αρτ- του άρτος + υποκορ. κατάλ. -ιον, πρβλ. παιδ-ίον)].