βραχύπτερος

English (LSJ)

ον,

   A short-winged, Arist.PA644a20.

German (Pape)

[Seite 462] mit kurzen Flügeln, Arist. part. anim. 1, 4.

Greek (Liddell-Scott)

βρᾰχύπτερος: -ον, ὁ βραχείας ἔχων πτέρυγας, Ἀριστ. Μορ. Ζ. 1. 4, 2.

Spanish (DGE)

-ον de alas cortas Arist.PA 644^a20.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α βραχύπτερος, -ον)
(για πτηνά) αυτός που έχει μικρά φτερά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βραχύς + -πτερος < πτερόν (πρβλ. πυκνόπτερος, ταχύπτερος, ωκύπτερος)].