ἀσολοίκιστος

English (LSJ)

ον, = sq., Eust.591.9. Adv.

   A -τως Id.316.32.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσολοίκιστος: -ον, = ἀσόλοικος, Εὐστ. 591. 9. - Ἐπίρρ. -τως ὁ αὐτ. 316. 32· καὶ -κιστί, Βυζ.

Spanish (DGE)

-ον
gram.
1 carente de solecismos, correcto de una construcción ἀσολοίκιστόν ἐστι Eust.591.9, ἀσολοικιστον καὶ ἀβαρβάριστον τὴν προφοράν An.Boiss.3.241.
2 adv. -ως correctamente ἀ. λεχθήσεται Eust.316.32, τὸ ἀ. καὶ ἀβαρβαρίστως διαλέγεσθαι EM 331.37G.

Greek Monolingual

ἀσολοίκιστος, -ον (Μ) σολοικίζω
ο χωρίς σολοικισμούς, χωρίς λάθη.