λανάρα

Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher

Menander, Monostichoi, 250

Greek Monolingual

η
1. το λανάρι
2. η λαναριστική μηχανή.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του λανάρι, κατά τα μεγεθ. σε -άρα].