νεοθανής
From LSJ
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
ές, (θανεῖν)
A just dead, Agath.2.31, Suid.
German (Pape)
[Seite 241] ές, neuerdings, eben erst gestorben, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
νεοθᾰνής: -ές, (θανεῖν) ὁ νεωστὶ τεθνεώς, Ἀγαθίας 133, 16, Σουΐδ. ἐν. λέξ.
Greek Monolingual
νεοθανής, -ές (ΑΜ)
αυτός που πέθανε πρόσφατα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -θανής (< θ. θαν- του θάνατος), πρβλ. αρτι-θανής].
