οδοντοποιώ

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968

Greek Monolingual

ὀδοντοποιῶ, -έω (Α)
βγάζω δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀδούς, ὀδόντος + -ποιῶ (< -ποιός < ποιῶ), πρβλ. τριχο-ποιώ].