παικτός

German (Pape)

[Seite 442] gescherzt, scherzweis, scherzhaft, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

παικτός: -ή, -όν, πρὸς ὃν δύναταί τις νὰ παίξῃ, ἁρμόδιος πρὸς εὐθυμίαν καὶ παιγνίδια, Ἐκκλ.

Greek Monolingual

παικτός, -ή, -όν (ΑΜ) παίζω
1. αυτός με τον οποίο μπορεί να παίξει κάποιος, αυτός που μπορεί να γίνεται αντικείμενο αστεϊσμού
2. παροιμ. φρ. «παίζει ἐν οὐ παικτοῑς»
α) γελοιοποιεί τα πολύ σοβαρά
β) παραγνωρίζει τον κίνδυνο που διατρέχει, παίρνει επιπόλαια κάτι το πολύ επικίνδυνο.