πίσος
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 1098a18
English (LSJ)
[ῐ], ὁ,
A pease, Pisum sativum, Ar.Fr.22, Eup.301, Thphr. HP8.1.4, Phan.Hist.31, PTeb.9.11 (ii B. C.), etc.:—also πίσον [ῐ], τό, Alex.327. [On the accent v. Hdn.Gr.1.205 ; πισός freq. in codd.]