φαλαινοθήρας

Greek Monolingual

ο, Ν
αυτός που αλιεύει φάλαινες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φάλαινα + -θήρας (< θήρα «κυνήγι»), πρβλ. χρυσο-θήρας. Η λ. μαρτυρείται από το 1856 στο Λεξικόν Γαλλοελληνικόν και Ελληνογαλλικόν του Σκ. Δ. Βυζαντίου].