έδρανο

Greek Monolingual

το (AM ἕδρανον)
κάθισμα με πολλές θέσεις
νεοελλ.
1. τα έδρανα
στοιχεία τών μηχανών για τη στήριξη τών ατράκτων ή τών αξόνων τους
2. φρ. «έδρανον ώσεως ή αυλακωτό» — το έδρανο τών πλοίων αμέσως μετά τη στροφαλοφόρο άτρακτο
αρχ.-μσν.
στήριγμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < έδρα + επίθημα -ᾰνον (πρβλ. κόπρανον)].