ἑνός

Greek (Liddell-Scott)

ἑνός: ὁ, λέγεται ὅτι εἶναι = τῷ Λατ. annus, ἔτος, ἐντεῦθεν ἐνιαυτός, δίενος, τρίενος, ὡς τὰ biennis, triennis, κτλ.· πρβλ. ἄφενος.

French (Bailly abrégé)

gén. de εἷς et de ἕν.

Greek Monotonic

ἑνός: γεν. του εἷς και ἕν, ενός.