τὴν ἐρημίαν τῶν κωλυσόντων ὁρῶν → seeing that there would be none to hinder him
pf. Act. de τέμνω.
τέτμηκα: τέτμημαι, Ενεργ. και Παθ. παρακ. του τέμνω· Επικ. μτχ. τετμηώς.
