σημόθετος

English (LSJ)

ον, poet. σᾱμο-,

   A placed as a mark, AP6.295 (Phan.).

German (Pape)

[Seite 875] mit einem Zeichen versehen, bezeichnet, πορεία, Phani. 3 (VI, 295).

Greek (Liddell-Scott)

σημόθετος: -ον, ὁ ἔχων σημεῖον ἐπιτεθειμένον ἢ προσκεκολλημένον, «σημαδευμένος», Ἀνθ. Π. 6. 295.

Greek Monolingual

και δωρ. τ. σαμόθετος, -ον, Α
αυτός που έχει πάνω του τοποθετημένο ή προσκολλημένο σημάδι.

Greek Monotonic

σημόθετος: -ον, αυτός πάνω στον οποίο έχει τεθεί ή κολληθεί ένα σημάδι, σημαδεμένος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

σημόθετος: дор. σᾱμόθετος 2 (раз)меченный (λεία Anth.).