Ἰδαία
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
Russian (Dvoretsky)
Ἰδαία: (ῑδ) ἡ (sc. θεά) Идэя (богиня горы Ида, т. е. Кибела Eur. или Афродита Anth.).
