Χάρις
From LSJ
Τύχη τέχνην ὤρθωσεν, οὐ τέχνη τύχην → Artem fortuna, non ars fortunam erigit → Das Glück erhöht die Kunst und nicht die Kunst das Glück
French (Bailly abrégé)
ιτος (ἡ) :
Charis, litt. « la Grâce » :
1 femme d’Héphaïstos;
2 αἱ Χάριτες, les Charites, les Grâces.
Étymologie: χάρις.
English (Autenrieth)
the foregoing personified, as wife of Hephaestus, Il. 18.382.—Pl., Χάριτες, the Graces, handmaids of Aphrodīte, Il. 5.338, Il. 14.267, Il. 17.51, Od. 6.18, Od. 18.194.
Russian (Dvoretsky)
Χάρις: ῐτος (ᾰ) ἡ
1) Харита (жена Гефеста - в Илиаде) Hom.;
2) αἱ Χάριτες (dat. pl. Χαρίτεσσι) Хариты (лат. Gratiae, божества красоты и радости Hom.; они - дочери Зевса и океаниды Эвриномы: Ἀγλαΐη, Εὐφροσύνη и Θαλίη Hes.): Χαρίτων λόφος Her. холм Харит (в Ливии).
