επίνικος

Greek Monolingual

ἐπίνικος, -ον (AM) νίκη
το αρσ. ως ουσ. ὁ ἐπίνικος
ύμνος για τη νίκη («οἱ ἐπίνικοι τοῡ Πινδάρου»)
αρχ.
ο επινίκιος.