εξέργω

Greek Monolingual

ἐξέργω> αττ. τ. ἐξείργω (Α) έργω
1. αποκλείω
(«τούτους οὖν ἐξείργει ἀπὸ τοῦ βήματος», Αισχίν.)
2. διώχνω κάποιον, τον κλείνω έξω
(«τοὺς συκοφάντας οὐ θύραζ' ἐξείρξετε;», Αριστοφ.)
3. εμποδίζω («οὐδέν ἐξείργει νόμος», Ευρ.)
4. αναγκάζω, υποχρεώνω.