Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
θητικόν, ἀρέσκεια, ὀφθαλμοδουλεία, ὀφθαλμοδουλία, ὑπουργία