ἱεροκῆρυξ
English (LSJ)
ῡκος, ὁ,
A herald or attendant at a sacrifice, D.59.78, Herm.Hist.2, prob. in IG12.6.89, cf. Supp.Epigr.2.258.23 (Delph., iii B.C.), SIG577.33 (Milet., iii/ii B.C.), OGI332.43 (Elaea, ii B.C.), etc.: Dor. -κᾶρυξ IG12(1).155.31 (Rhodes, ii B.C.).
French (Bailly abrégé)
υκος (ὁ) :
héraut des sacrifices, héraut sacré.
Étymologie: ἱερός, κῆρυξ.
Greek Monotonic
ἱεροκῆρυξ: -ῡκος, ὁ, κήρυκας ή υπηρέτης σε θυσία, σε Δημ.
Russian (Dvoretsky)
ἱεροκῆρυξ: ῡκος ὁ глашатай или служитель при жертвоприношениях Dem.