ταραχωδῶς

French (Bailly abrégé)

adv.
avec trouble;
Sp. ταραχωδέστατα.
Étymologie: ταραχωδής.

Russian (Dvoretsky)

τᾰρᾰχωδῶς:
1) в смятении (ζῆν Isocr.);
2) спутанно, сбивчиво: τ. ὑπολαμβάνειν περί τινος Isocr. путанно судить о чем-л.;
3) мятежно (ἔχειν πρός τινα Dem.).

English (Woodhouse)

(see also: ταραχώδης) in disorder

⇢ Look it up on Google | Wiktionary | LSJ full text search