ἀσκέπτως
From LSJ
Φιλοσοφίαν δὲ τὴν μὲν κατὰ φύσιν, ὦ Βασιλεῦ, ἐπαίνει καὶ ἀσπάζου, τὴν δέ θεοκλυτεῖν φάσκουσαν παραίτου. → Praise and revere, O King, the philosophy that accords with nature, and avoid that which pretends to invoke the gods. (Philostratus, Ap. 5.37)
French (Bailly abrégé)
adv.
inconsidérément, sans réflexion;
Cp. ἀσκεπτότερον.
Étymologie: ἄσκεπτος.
Russian (Dvoretsky)
ἀσκέπτως:
1) необдуманно, наобум (λέγειν Arst.);
2) невнимательно: ἀ. ἔχειν τινός Plat. не обращать внимания на что-л.
