τετράωτος

English (LSJ)

ον,

   A with four ears, Zen.1.54; with four handles, ποτήριον Simarist. ap. Ath.11.483a.

German (Pape)

[Seite 1100] mit vier Ohren od. Handhaben, Ath. XI, 483 a.

Greek (Liddell-Scott)

τετράωτος: -ον, ὁ ἔχων τέσσαρα ὦτα, παροιμία «ἐπὶ τοῦ πολλὰ ἰδόντος καὶ πολλὰ ἀκούσαντος» Ζηνοβ. Παροιμ. 1. 54· ὁ ἔχων τέσσαρας λαβάς, ποτήριον Σιμάριστ. παρ’ Ἀθην. 483Α.

Greek Monolingual

-ον, Α
1. αυτός που έχει τέσσερα αφτιά
2. (για αγγεία) αυτός που έχει τέσσερεις λαβές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + -ωτος (< οὖς, ὠτός «αφτί»), πρβλ. πολύ-ωτος].