χορτηγός
From LSJ
οὖς ἀκούει καὶ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ κυρίου ἔργα καὶ ἀμφότερα → the hearing ear and the seeing eye; the Lord has made both of them
English (LSJ)
ον, A hay-carrying, πλοῖα PCair.Zen.191.7 (iii B. C.).
Greek Monolingual
-όν, Α
αυτός που μεταφέρει χόρτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χόρτος + -ηγός (< ἄγω), πρβλ. ὁδ-ηγός. Το -η- του τ. οφείλεται σε μετρικούς λόγους].
