ὠκυπόδης
From LSJ
Μισῶ πονηρόν, χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον → Cum recta fatur, improbum odi maxime → Den Schlechten hass' ich, wenn ein gutes Wort er spricht
English (LSJ)
ου, ὁ, poet. for A ὠκύπους, δρόμος AP5.222 (Maced.); λαγωός 9.371: in Dor. form, -ὠκυπόδας Ἄδραστος E.Hyps.Fr.1 ii 34 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
ὠκῠπόδης: -ου, ὁ, ποιητ. ἀντὶ ὠκύπους, Ἀνθ. Παλατ. 5. 223., 9. 371.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(ποιητ. τ.) ωκύπους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «γρήγορος» + -πόδης (< πούς, ποδός), πρβλ. πολυ-πόδης].
Russian (Dvoretsky)
ὠκῠπόδης: ου adj. m быстроногий, быстрый (λαγωός, δρόμος Anth.).
