ψογέω
From LSJ
English (LSJ)
or ψογ-ίζω, A = ψέγω, aor. ψογῆσαι, ἐψόγησεν (v.l. -ίσαι, -ισεν), LXX 1 Ma.11.5,ΙΙ: fut. Pass. ψογηθήσονται Vett.Val.119.25; ψογισθήσεται Id.120.37.
German (Pape)
[Seite 1401] = ψέγω, zw.
Greek (Liddell-Scott)
ψογέω: ἢ ψογίζω, = ψέγω, Ἑβδ. (Α΄ Μακκ. ΙΑ΄, 5), πρβλ. Ἐπιφάν. 1. 664D.
