ἐλέατρος
Ἐκ τῶν πόνων τοι τἀγάθ' αὔξεται βροτοῖς → Crescunt labore cuncta bona mortalibus → Das Gute wächst den Sterblichen aus ihrem Müh'n
English (LSJ)
ὁ,= ἐδέατρος, A seneschal or steward, PCair.Zen.59.5, 71.1 (iii B.C.), dub. in Ath.4.171b: but,= μάγειρος, acc. to Et.Gud., where it is distd. from ἐδέατρος (q.v.).
German (Pape)
[Seite 793] ὁ, der die Mahlzeit anordnet, nach Ath. IV, 171 b ἐπιστάτης τῆς ὅλης διακονίας; der Vorkoster, ibd., vgl. ἐλεός.
Greek (Liddell-Scott)
ἐλέατρος: ὁ, (ἐλεὸς) δειπνοκλήτωρ, ὁ ἐπιστατῶν εἰς τὴν βασιλικὴν τράπεζαν καὶ προεσθίων τοῦ Βασιλέως πρὸς ἀσφάλειαν, προγεύστης, Ἀθήν. 171Β, C.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): εἰλ- Ath.171b
frec. confundido c. ἐδέατρος q.u.
1 sirviente que llamaba a los comensales a la mesa, Pamphilus grammaticus en Ath.l.c.
2 prob. cocinero, intendente de cocina PCair.Zen.59.5, PMich.Zen.14.1 (III a.C.), BGU 2614.5 (I a.C.), Herenn.Phil.Sign.54, Et.Gud.
Frisk Etymological English
See also: s. ἐλεόν.
Frisk Etymology German
ἐλέατρος: {eléatros}
See also: s. ἐλεόν.
Page 1,486
