ο (AM αὐτόπτης, ο, θηλ. αὐτόπτις, η)αυτός που είδε κάτι με τα ίδια του τα μάτια.[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ-(ο)- + -οπτης < οπ-, όπωπα (παρακμ. του ορώ) (πρβλ. επόπτης, υπερόπτης)].