κακύνομαι

French (Bailly abrégé)

seul. Pass.
I. être maltraité;
II. être endommagé :
1 se gâter, se corrompre;
2 être jugé criminel, déshonoré;
3 être réduit à une condition misérable;
III. au mor. être perverti ; agir mal ; particul., en parl. de soldats se mutiner, se révolter.
Étymologie: κακός.

Russian (Dvoretsky)

κᾰκύνομαι:
1) совершать низкие поступки, подло поступать (τοῖσδε βουλεύμασι Eur.);
2) вести себя дурно, малодушно (τοῖς μὲν τὸ δέον ποιοῦσιν ἐπικελεύειν, τοῖς δὲ κακυνομένοις ἀπειλεῖν Xen.);
3) быть предметом обвинений или нападок: ἐφ᾽ οἷσι νῦν ἐγὼ κἀκύνομαι Eur. (то), в чем теперь меня винят.