παθητικῶς
From LSJ
Περὶ τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων → On the Doctrines of Hippocrates and Plato
French (Bailly abrégé)
adv.
1 avec disposition à s'émouvoir, d'une manière pathétique;
2 d'une façon passive.
Étymologie: παθητικός.
Russian (Dvoretsky)
πᾰθητικῶς:
1) страдательно, пассивно (κινεῖσθαι ὑπ᾽ ἀλλήλων Plut.);
2) страстно, взволнованно, патетически (λέγειν Arst.);
3) грам. в страдательном залоге.
