φιλονείκως
From LSJ
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
French (Bailly abrégé)
adv.
1 d'humeur querelleuse;
2 avec émulation, à l’envi.
Étymologie: φιλόνεικος.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. βλ. φιλονίκως.
Russian (Dvoretsky)
φιλονείκως:
1) из желания спорить, сварливо: οὐ φιλοσόφως ἔχειν, ἀλλὰ φ. Plat. вести себя не как философ, а как завзятый спорщик;
2) в порядке соперничества: φ. πρὸς ἀλλήλους ἔχειν Xen. соперничать друг с другом;
3) изо всех сил, упорно: φ. ἔχειν πρὸς τὸ εἰδέναι τὸ ἀληθές Plat. упорно стремиться к познанию истины.
