ἐριστέφανος

English (LSJ)

ον, eminently crowned, epithet of Rhea, Rev.Ét. Gr.19.268 (Aphrodisias).

Greek Monolingual

ἐριστέφανος, -ον (Α) (ως επίθ. της Ρέας)
αυτός που φέρει στο κεφάλι ψηλό στέμμα, ανυψωμένο στεφάνι επιγρ..
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτ. μόριο ερι- + στέφανος.