συγκατασπώ
From LSJ
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
Greek Monolingual
-άω, Α
1. παρασύρω μαζί, συμπαρασύρω («ἐπὶ τὴν ὁμοίαν διαβολὴν συγκατεσπᾱσθε», Λουκιαν.)
2. καταπίνω, καταβροχθίζω («τὸ ἄγκιστρον τῷ δελέατι συγκατασπάσας», Λουκιαν.)
3. παθ. συγκατασπῶμαι, -άομαι
πιθ. υπάγομαι στην κυριαρχία κάποιου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + κατασπῶ «έλκω, σύρω, τραβώ, καταβροχθίζω»].
