τμητέον

οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: τμητέον	Medium diacritics: τμητέον	Low diacritics: τμητέον	Capitals: ΤΜΗΤΕΟΝ
Transliteration A: tmētéon	Transliteration B: tmēteon	Transliteration C: tmiteon	Beta Code: tmhte/on

English (LSJ)

(τέμνω) one must cut, διχῇ Pl.Sph.219d, cf. R.510b.

τμητέον: adj. verb. к τέμνω.

τμητέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ τέμνω, δεῖ τέμνειν, οὐ διχῇ τμητέον; Πλάτ. Σοφιστ. 219D, πρβλ. Πολ. 510Β, κλπ.

τμητέον: ρημ. επίθ. του τέμνω, αυτό που πρέπει να κοπεί, σε Πλάτ.