σιδηρῖτις

καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ → and a man's foes shall be they of his own household (Micah 7:6, Matthew 10:36)

French (Bailly abrégé)

ίτιδος (ἡ) :
adj. f.
1 de fer;
2 mêlé de parcelles de fer.
Étymologie: σίδηρος.

σῐδηρῖτις: ῐδος adj. f
1) железная: σ. λίθος Plut. магнит;
2) железорудная (γῇ Arst.; πέτρα Diod.).