ἀδιεξίτητος
Λυποῦντα λύπει, καὶ φιλοῦνθ' ὑπερφίλει → Illata mala repende; amantem magis ama → Den kränke, der dich kränkt, und liebe den, der liebt
English (LSJ)
ον, (διέξειμι) A that cannot be exhausted, infinite in extent or duration, Arist.Ph.207b29, cf. Alex.Aphr.in Top. 86.27, Plot.2.4.7, al.; αἰών Ph.1.554. 2 with no outlet, ἄγυια Orib.9.20.3.
Spanish (DGE)
-ον
I 1fil. que no puede ser recorrido de principio a fin e.e. inacabable, ilimitado, inconmensurable τὸ ἄπειρον Arist.Ph.207b29, Plot.2.4.7, Phlp.Aet.10.21, cf. Alex.Aphr.in Top.86.27, Ph.2.204, αἰών Ph.1.554
•subst. τὸ ἀ. inconmensurabilidad διὰ τὸ ἀδιεξίτητον ἄπειρον ὕπαρχον Procl.Inst.94
•subst. τὸ ἀ. lo inescrutable τοῦ ζητουμένου Gr.Nyss.Eun.1.368.
2 que carece de salida ἄγυια Orib.9.20.3, ὁδός Socr.Sch.HE 1.20.10, ὁ τοῦ βίου λαβύρινθος Gr.Nyss.Or.Catech.87.10.
II adv. -ως de modo inagotable, ilimitadamente ἄπειρον ὑποτίθεται ὡς ἀ. καταμετρουμένον Simp.in Cat.147.15.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδιεξίτητος: -ον, (διέξειμι) ὅ,τι δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, νὰ ἐξακριβώσῃ, Ἀριστ. Φυσ. 3. 7, 5, «ἀδιεξέλευστος», Σουΐδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀδιεξίτητος: (ξῐ) не могущий быть пройденныи до конца, т. е. необозримый, бесконечный (τὸ ἄπειρον Arst.; ὑπόθεσις Sext.).
German (Pape)
nicht durchzugehen, nicht auseinander zu setzen, Arist. phys. ausc. 3.7 und Sp.