κακύνομαι
From LSJ
δι' ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος → he marched on without finding any enemy, his route lay through a country bare of enemies
French (Bailly abrégé)
seul. Pass.
I. être maltraité;
II. être endommagé :
1 se gâter, se corrompre;
2 être jugé criminel, déshonoré;
3 être réduit à une condition misérable;
III. au mor. être perverti ; agir mal ; particul., en parl. de soldats se mutiner, se révolter.
Étymologie: κακός.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκύνομαι:
1 совершать низкие поступки, подло поступать (τοῖσδε βουλεύμασι Eur.);
2 вести себя дурно, малодушно (τοῖς μὲν τὸ δέον ποιοῦσιν ἐπικελεύειν, τοῖς δὲ κακυνομένοις ἀπειλεῖν Xen.);
3 быть предметом обвинений или нападок: ἐφ᾽ οἷσι νῦν ἐγὼ κἀκύνομαι Eur. (то), в чем теперь меня винят.
