ὑπερηφάνως
From LSJ
εὐνάζειν ἀδακρύτων βλεφάρων πόθον → lull the desire of her eyes so that they weep no more
French (Bailly abrégé)
adv.
1 avec magnificence ; en mauv. part somptueusement, avec prodigalité;
2 avec orgueil ou arrogance.
Étymologie: ὑπερήφανος.
Russian (Dvoretsky)
ὑπερηφάνως: (ᾰ)
1 выдающимся образом, отлично (ἀγωνίζεσθαι Plut.);
2 высокомерно, надменно: ὑ. ἔχειν Plat. быть высокомерным; ὑ. προσφέρεσθαί τινι Plut. высокомерно обращаться с кем-л.;
3 пышно, роскошно (ζῆν Isocr., Plat.).
English (Woodhouse)
(see also: ὑπερήφανος) boastfully, haughtily, proudly
