καρηκομάω
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
French (Bailly abrégé)
seul. part. prés. pl. épq. καρηκομόωντες, καρηκομόωντας;
à la tête chevelue, chevelus.
Étymologie: κάρη, κομάω.