παραβλάστημα
From LSJ
μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας κόλαζε, ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κώλυε → punish not only those who do wrong, but those who intend to do so
English (LSJ)
-ατος, τό, = παραβλάστη (sidegrowth, offshoot), Thphr. HP 4.9.2, Gal. UP 16.2.
German (Pape)
[Seite 472] τό, das daneben Keimende, Sprossende, Poll. 7, 145 u. Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
παραβλάστημα: τό, παραφυάς, «παραβλάσταρον», Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 9, 2· οὕτω παραβλάστη, ἡ, αὐτόθι 1. 2, 6.
Greek Monolingual
το, ΝΑ παραβλαστάνω
η παραβλάστη.
