ἀνύπηνος

English (LSJ)

[ῠ], ον, beardless, Eust.1353.47, Hsch.

Spanish (DGE)

-ον
• Alolema(s): dór. ἀνύπᾱνος Alcm.10(b).18
imberbe de los jóvenes espartanos, Alcm.l.c., Eust.1353.48, Hsch.

German (Pape)

[Seite 266] (ὑπήνη), unbärtig, VLL.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνύπηνος: -ον, ἀγένειος, Εὐστ. 1353. 47

Greek Monolingual

ἀνύπηνος, -ον (Μ)
αυτός που δεν έχει γένεια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + υπήνη «γενειάδα»].