πάραλος

English (LSJ)

ον, (ἅλς)

   A by or near the sea, ἄντρα S.Aj.413(lyr.) ; χέρσοι E.Ion 1584 ; ἡ δ' ὠπτημένη σίζουσα πάραλος, of a cuttle-fish, with a pun on ἡ Πάραλος (infr. 111), Ar.Ach.1158.    2 generally, concerned with the sea, naval, ὁ π. στρατός Hdt.7.161.    II ἡ πάραλος γῆ the coast-land of Attica (cf. παράλιος 11.2), Th.2.55 : hence οἱ Π. the people of the coast-land, Hdt. 1.59 ; αὐτόν τε Πάραλον ἐστολις μένον δορί, i.e. τοὺς Π., E.Supp.659.    III ἡ Πάραλος ναῦς, Th.8.74, or ἡ Π. alone, D.21.173, or Π. alone, Ar.Av.1204, the Paralos, one of the Athenian sacred galleys, cf. Arist.Ath.61.7, IG22.1623.225, and v. Σαλαμινία.    2 οἱ Π. the crew of the Paralos, which contained none but free citizens, Th.8.73,74, Aeschin.3.162, Poll.8.116 (cf. παραλίτης) : generally, seamen, Ar.Ra.1071, cf.Sch.adloc.    IV ἡ π., name of a plant which grew near the sea, π. ἀμμότροφος AP4.1.20 (Mel.).

German (Pape)

[Seite 488] neben dem Meere, am Meere befindlich; ἄντρα, Soph. Ai. 408; χέρσοι, Eur. Ion 1584; τευθίς, Ar. Ach. 1158; auch πάραλος στρατός, Her. 7, 161, die Flotte od. das Küstenheer; ἡ πάραλος γῆ, Thuc. 2, 55; Sp. (vgl. παράλιος u. nom. pr.). – Bei Mel. 1, 20 (VI, 1) eine Pflanze, die am Meere wuchs.