columbus
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
Latin > English
columbus columbi N M :: male/cock pigeon; (of male persons) (L+S); dove
Latin > English (Lewis & Short)
cŏlumbus: i, m. κόλυμβος; cf.: calvus, color,
I a male dove or cock - pigeon (and transf., of male persons), Varr. L. L. 9, § 56; Plaut. Rud. 3, 6, 49; Cat. 29, 9; 68, 125; Hor. Ep. 1, 10, 5,
I A dove in gen. (very rare), Col. 8, 8, 1; Plin. 10, 9, 11, § 25.
Latin > French (Gaffiot 2016)
cŏlumbus,¹⁴ ī, m., pigeon mâle : Varro L. 9, 56 ; Pl. Rud. 887 ; Catul. 29, 8 || pigeon [en gén.] : Col. Rust. 8, 8, 1 || pl. [fig.], tourtereaux : Hor. Ep. 1, 10, 5.
Latin > German (Georges)
columbus, ī, m., eig. das Männchen der Taube, der Tauber (vgl. Varr. LL. 9, 56), Plaut. rud. 887. Catull. 29, 8. – oft Taube übh. Hor. ep. 1, 10, 5. Col. 8, 8, 1. Plin. 10, 25. Apic. 6, 226; vgl. Gloss. ›columbus, περιστερός‹.