udo
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
Latin > English (Lewis & Short)
ūdo: (ōdo), ōnis, m., = οὐδών,
I a sock of felt or fur, Mart. 14, 140 in lemm.; Dig. 34, 2, 25, § 4.
ūdo: āvi, āre, v. a. udus,
I to wet, moisten (post-class.): quae udanda sunt corporis (opp. siccanda), Macr. S. 7, 12: labra vappā, Aug. Mor. Manich. 2, 13 fin.>
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) ūdō, āvī, āre (udus), tr., humecter, mouiller, baigner, bassiner : Macr. Sat. 7, 12, 10 ; Aug. Manich. 2, 13.
(2) ūdō, ōnis, m., sorte de chaussure en poil de chèvre : Mart. 14, 141 (in lemmate) in lemmate ; Ulp. Dig. 34, 2, 25, 4.
Latin > German (Georges)
(1) ūdo1, āvī, āre (udus), feuchten, anfeuchten, netzen (Ggstz. siccare), Macr. sat. 7, 12, 10. Augustin. mor. Manich. 2, 13 extr.
(2) ūdo2, ōnis, m. = εμπίλιον (Auct. de gen. idiom. 579, 50 K.), eine Art Filzschuhe aus Bockshaaren, Mart. 14, 140 lemm. Ulp. dig. 34, 2, 25. § 4 M. (wo Vulg. odonum). Th. Prisc. 4. fol. 311 (b).
Latin > Chinese
udo, onis. m. :: 羊皮鞋