μεθύω

From LSJ
Revision as of 19:20, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_6b)

ἀνήρ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ προσκολληθήσεται → a man cleaves each to his fellow, each to one's fellow

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μεθύω Medium diacritics: μεθύω Low diacritics: μεθύω Capitals: ΜΕΘΥΩ
Transliteration A: methýō Transliteration B: methyō Transliteration C: methyo Beta Code: mequ/w

English (LSJ)

[ῠ], (μέθυ), only pres. and impf.: fut. and aor. Act. belong to μεθύσκω (μεθύσας is f.l. in Nonn.D.28.211; μεθύσαντας is f.l. for -τες in Plu.2.239a), aor. being supplied by Pass. of μεθύσκω:—

   A to be drunken with wine, νευστάζων κεφαλῇ, μεθύοντι ἐοικώς Od.18.240; μεθύων, opp. νήφων, Thgn.478,627, cf. Alc.Supp.4.12, Pi.Fr. 128, Ar.Pl.1048, PHal.1.193 (iii B. C.), etc.; μ. ὑπὸ τοῦ οἴνου X. Smp.2.26; τὸ μεθύειν drunkenness, Antiph.187.2, Alex.43; τὸ μ. πημονῆς λυτήριον S.Fr.758.    II metaph.,    1 of things, to be drenched, steeped in any liquid, c. dat., e.g. βοείην . . μεθύουσαν ἀλοιφῇ Il.17.390; μεθύων ἐλαίῳ λύχνος Babr.114.1; [χείμαρρος] ὄμβροισι μ. AP9.277 (Antiphil.).    2 of persons, to be intoxicated with passion, pride, etc., ὑπὸ τῆς Ἀφροδίτης X.Smp.8.21; ὑπὸ τρυφῆς Pl.Criti. 121a; ἔρωτι Anacr.19; τῷ μεγέθει τῶν πεπραγμένων D.4.49; περὶ τὰς ἡδονάς Philostr.VS1.22.1; οὐ μ. τὴν φρόνησιν Alex.301; μ. τὸ φίλημα AP5.304.    b to be stupefied, stunned, πληγαῖς μεθύων Theoc.22.98; ἐξ ὀδυνάων Opp.H.5.228, cf. Nonn.l.c.

German (Pape)

[Seite 114] nur praes. u. impf., trunken sein, vom Wein berauscht sein, νευστάζων κεφαλῇ, μεθύοντι ἐοικώς, Od. 18, 240; Ggstz von νήφω, Theogn. 478. 627; ὄφρα μεθύω, Pind. frg. 90; τὸ μεθύειν πημονῆς λυτήριον, Soph. frg. 697 bei Ath. II, 39 f; μεθύωμεν, Eur. Cycl. 533; Ar. Equ. 104 u. öfter; μεθύοντες stehen den νήφοντες gegenüber Plat. Rep. III, 395 e. Auch übertr., ἐπειδὴ ὥςπερ μεθύομεν ὑπὸ τοῦ λόγου, Lys. 222 c, wie Luc. Nigr. 5; βοείην μεθύουσαν ἀλοιφῇ, Il. 17, 390, stark mit Oel getränkt; vgl. κώπην ἅλμης τὴν μεθύουσαν ἔτι, noch naß, Philp. 23 (VI, 38); auch πληγαῖς μεθύων, taumelnd vor Schlägen, Theocr. 22, 98; δέμας ὕπνοις μ., schlaftrunken, Opp. C. 2, 576. Die anderen tempp. zu dieser Bdtg werden aus dem pass. genommen, μεθυσθείς, Eur. Cycl. 166. S. μεθύσκω.