Ἀχαΐς
Νόμῳ τὰ πάντα γίγνεται καὶ κρίνεται → Nil non fit aut diiudicatur legibus → Das All entsteht und wird gesondert nach Gesetz | Das Ganze wird und wird bewertet nach Gesetz
French (Bailly abrégé)
Ἀχαΐδος
I. adj. f. d'Achaïe, Achéen ; p. ext. de Grèce, Grec;
II. subst. ἡ Ἀχαΐς :
1 (Ἀχαῒς γῆ) l'Achaïe, càd la Thessalie, et p. ext. la Grèce;
2 femme d'Achaïe, femme grecque.
Étymologie: Ἀχαιός.
Spanish (DGE)
-ίδος, ἡ
• Alolema(s): poét. Ἀχαιΐς, -ιίδος Il.1.254, 3.75, A.Pers.488, E.El.1285, Hel.1544
I adj. fem. aquea, de Acaya γαῖα Il.l.c., A.R.3.601, γῆ A.l.c., E.El.1285, προσβολή A.Th.28, ναῦς E.Hel.1544, Call.Dian.231, πόλεις X.HG 7.1.43, Isoc.12.42, Πελλήνη A.R.1.177, Call.Fr.260.27, Δύμη Hecat.25, Plu.Pomp.28, Θῆβαι Ps.Dicaearch.3.2, κούρη A.R.3.369, Ἥρη Nonn.D.48.468, μήτηρ AP 9.96 (Antip.)
•subst. Ἀχαιΐδες, οὐκέτ' Ἀχαιοί ¡aqueas, que no aqueos! para insultar al ejército griego Il.2.235, cf. Nonn.D.47.483.
II subst. como topónimo
1 (ἡ) Ἀχαιΐς, Ἀχαΐς Acaya equivalente a Grecia Il.3.75, A.R.3.1081, Nonn.D.4.285, Q.S.5.565, Thphr.HP 9.1.3, St.Byz.s.u. Ἑλλάς
•tít. de una comedia de Alexis, Alex.30, 31.
2 una tribu de turios, D.S.12.11.
3 n. que dio Antíoco I a la ciudad de Heraclea, junto al mar Caspio, Plin.HN 6.48.
Russian (Dvoretsky)
Ἀχαΐς: I эп.-ион. Ἀχαιΐς, ίδος (ᾰχ) adj. f досл. ахейская, перен. (обще)греческая Hom., Aesch., Eur., Xen., Isocr., Plut.
II эп.-ион. Ἀχαιΐς, ίδος ἡ
1) (sc. γῆ) Ахея Hom., Anth.;
2) (sc. γυνή) ахеянка Hom.