ἐπόπτης
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
ου, ὁ, (ἐπόψομαι)
A overseer, watcher, esp. of a god, Πυθῶνος Pi.N.9.5, cf. Epich.266 ; ὁ πάντων ἐ. θεός LXX Es.5.1 ; title of Poseidon, Paus.8.30.1 ; of the Sun, OGI666.25 (Egypt, i A. D.); δαίμονες ἐ. τῶν ἀνθρωπίνων Ti.Locr. 105a ; ὥσπερ ἐπόπτας τῶν στρατηγουμένων D.4.25 ; ἐ. γῆς καὶ θαλάσσης, of Pompey, JHS27.64 (Cyzicus); of Augustus, IGRom.4.309 (Pergam.); ἐ. εἰρήνης, of a police magistrate, POxy.991 (iv A.D.). 2 simply, spectator, πόνων A.Pr.301. 3 inspector, Cod.Just.10.16.13 Intr. II one admitted to the highest grade of the mysteries, IG12.6.51, Plu.Alc.22, etc., cf. ἐφόπται IG12(8).205.3 (Samothrace) : c. gen., μυστηρίων ἐ. Michel1141 (ibid.) ; τινος PMag.Lond.121.572 : metaph., ἐ. τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος 2 Ep.Pet.1.16.
German (Pape)
[Seite 1008] ὁ, der Etwas ansieht, beschaut, Zuschauer, Aufseher; Πυθῶνος ἐπόπται heißen Pind. N. 9, 5 Apollo u. Artemis; πόνων ἐμῶν ἥκεις ἐπ. Aesch. Prom. 299; τῶν ἀνθρωπίνων Tim. Locr. 105; στρατιώτας ὥςπερ ἐπόπτας τῶν στρατηγουμένων παρακαταστήσαντες Dem. 4, 25; Ath. V, 206 d u. A. – Der zum dritten u. höchsten Grade in den eleusinischen Mysterien Gelangte, der Schauende, Epopt, Plut. Alc. 22 u. a. Sp.
