πραπίδες
Ἐπηγγείλατο εἰς ἐπανόρθωσιν τῆς πόλεως διὰ τὸ εἶναι ευσεβεστάτη καὶ κηδεμονικὴ. → She pledged herself to the reconstruction of the city because of her being most pious and dutiful.
English (LSJ)
αἱ, dat.
A πραπίσιν Pi.O.2.94, Ep. πραπίδεσσι (v. infr.):— poet., 1 = φρένες, midriff, diaphragm, βάλε . . ἦπαρ ὑπὸ πραπίδων Il. 11.579, cf. 13.412, 17.349: then, since this was deemed the seat of mental powers and affections, 2 understanding, mind, ἰδυίῃσι πραπίδεσσι 1.608, 18.380, etc.; περὶ μὲν πραπίδες, περὶ δ' ἐστὶ νόημα Hes. Th.656; as the seat of desire, heart, ἀπὸ πραπίδων ἦλθ' ἵμερος Il.24.514; ἔσχεν ἄκοιτιν ἀρηρυῖαν πραπίδεσσιν wins a wife after his own heart, Hes.Th.608; πάσῃσιν ὀρέξαιτο πραπίδεσσιν Emp.129.4; πραπίδων πλοῦτος ib.2, cf. Pi.O.11(10).10, P.4.281; Trag. in lyr., εὖ πραπίδων λαχόντα A.Ag.380, cf. 802, E.Andr.480: rarely in sg. πραπίς, ίδος, Pi.P.2.61, Fr.109, E.Ba.427 (lyr.), 999 (lyr.); ἔργον ἐμῆς π. IG 14.1500.
German (Pape)
[Seite 694] αἱ, eigtl. = φρένες, das Zwerchfell, βάλε ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, Il. 11, 579, wie sonst ὑπὸ φρενῶν; u. übertr., καί οἱ ἀπὸ πραπίδων ἦλθ' ἵμερος, 24, 514; u., als Sitz des Verstandes, = Verstand; ποίησεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν, er verfertigte mit Verstand u. Kunst, 1, 608. 18, 380. 20, 12 u. öfter; ἔσχεν ἄκοιτιν ἀραρυῖαν πραπίδεσσιν, eine Gattinn, die ganz seinen Neigungen, Wünschen entsprach, Hes. Th. 608; δικαιᾶν πραπίδων, Pind. P. 4, 281; σοφαῖς πραπίδεσσιν, Ol. 10, 10; ἐς πραπίδας ἀγαγών, P. 5, 63; auch sing., χαύνᾳ πραπίδι, P. 2, 61, vgl. frg. 228. 230; Philet. 2; εὖ πραπίδων λαχόντα, Aesch. Ag. 370; εὖ πραπίδων οἴακα νέμων, 776; Eur. μανείσᾳ πραπίδι, Bacch. 997; einzeln bei sp. D.
