γεύω

English (LSJ)

fut.

   A γεύσω Anaxipp.1.27: aor. ἔγευσα Hdt.7.46, E.Cyc.149: —Med., fut. γεύσομαι Od.17.413, etc.: aor. ἐγευσάμην 20.181, etc.; γεύσεται, -σόμεθα, Ep. for -ηται, -ώμεθα, Il.21.61, 20.258: 3pl. opt. γευσαίατο E.IA423: pf. γέγευμαι A. v. infr., etc. (γεύμεθα Theoc.14.51): plpf. ἐγέγευντο Th.2.70:—give a taste of, γλυκὺν γεύσας τὸν αἰῶνα Hdt.7.46; τινά τι E.Cyc.149, Theopomp.Com.65, Polyaen. 1.1.1; τινά τινος Anaxipp. l.c., Alex.179, Pl.Lg.634a: metaph., τινὰ ἀγαθῶν λόγων dub. in Men.Georg.45; σ' ἔγευσ' ἂν τῶν ἐμῶν χειρῶν Herod.6.11: but,    II Med., γεύομαι, with pf. and plpf. Pass., taste, c. gen., προικὸς γεύσεσθαι Ἀχαιῶν Od.17.413; ἀλλήλων ἐγέγευντο they had tasted, eaten of... Th.2.70; μέλιτος Pl.R.559d, etc.    2 take food, Hp.Epid.3.1.β, Act.Ap.10.10; dine, PLond. ined.2487 (iv A. D.).    3 metaph., taste, make proof of, feel, δουρὸς ἀκωκῆς ἡμετέροιο γεύσεται Il.21.60; ὀϊστοῦ Od.21.98; χειρῶν 20. 181; ἀλλ' ἄγε . . γευσόμεθ' ἀλλήλων ἐγχείῃσιν let us try one another with the spear, Il.20.258; taste the sweets of, ἀρχῆς, ἐλευθερίης, Hdt. 4.147, 6.5; ὕμνων Pi.I.5(4).20; ἀλκᾶς, στεφάνων, Id.P.9.35, I.1.21; εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς ἀνήρ τι Id.N.7.86; of a married woman, ἀνδρὸς γεγευμένη A.Fr.243; γ. πόνων to have experience of them, Pi. N.6.24; μόχθων S.Tr.1101; πένθους E.Alc.1069; νόμων Pl.Lg.752c; ἀμφοτέρων Id.R.358e; γ. ἐμπύρων make trial of them, S.Ant.1005: rarely c. acc., ἔρσης ἰκμάδα γευόμενος AP6.120 (Leon.); κάππαριν Plu.2.687d: abs., S.Aj.844. (Cf. Skt. ju[snull ]áte 'enjoy', Lat. gusto.)

German (Pape)

[Seite 487] (gustare, gustus, also Wurzel γυ mit Guna, nicht γεF), activ. = zu kosten geben, kosten lassen, med. = kosten. Hom. nur med., fut. und aor., fünfmal: Odyss. 17, 413 προικὸς γεύσεσθαι Ἀχαιῶν, davon essen, v. l. γεύσασθαι; übertr. 20, 181 χειρῶν γεύσασθαι; 21, 98 ὀιστοῦ γεύσεσθαι; Iliad. 21, 61 δουρὸς ἀκωκῆς ἡμετέροιο γεύσεται; 20, 258 ἀλλ' ἄγε θᾶσσον γευσόμεθ' ἀλλήλων χαλκήρεσιν ἐγχεί. ῃσιν. – Folgende, activ.: τινά τινος Her. 7, 46; vgl. Alex. Ath. III, 123 e; Anaxipp. ib. IX, 404 (v. 27); γευστέον αἵματος τοὺς παῖδας, man muß kosten lassen, Plat. Rep. VII, 537 a; übertr., δούλους ἔγευσε τιμῆς ἐλευθέρας, Plut. Lyc. et Num. 1; τινά τι Eur. Cycl. 149; vgl. Eubul. Ath. I, 28 f; τοὺς Ἔλληνας ἥδιστον ποτὸν ἐλευθερίας γεύσαντες Theop. com. bei Plut. Lys. 13. – Häufiger med., kosten, τινός; oft comici; διαίτης, μέλιτος, Plat. Legg. VI, 762 e Rep. VIII, 559 d; übertr.; gew. Fechterausdruck, vgl. Plat. Rep. II, 358 e; Pind. ἀλκῆς P. 9, 61; ἀέθλων 10, 11; πόνων N. 6, 25; Eur. Herc. fur. 1353; ἀρετῶν, ὕμνων, Pind. N. 3, 40 I. 4, 22; πένθους Eur. Alc. 1072; κακῶν Luc. Nigr. 28; ἀνδρός τι N. 7, 86; ἀρχῆς Her. 4, 147; τῶν νόμων γευσάμενοι Plat. Legg. VI, 752 c; διαίτης γεγευμένον εἶναι 762 e; μαθήματος, λόγων Rep. V, 475 c VII, 539 b; ἀλλήλων ἐγέγευντο Thuc. 2, 70; genießen, ἥβης Ep. ad. 741 (App. 238); ἀνδρός, im obscönen Sinne, Aesch. frg. 219. Uebh. Kenntniß von etwas aus eigener Erfahrung erlangen. Seltener c. acc., Arist. poet. 22; Anthol. VI, 120.