ἄπληστος

English (LSJ)

ον,

   A insatiate, greedy, Thgn.109, S.El.1336, Arist.HA591b2, etc.; sts. confounded with ἄπλαστος (i.e. ἄπλατος), q.v.    2 c. gen., ἄ. χρημάτων, αἵματος, Hdt.1.187, 212, Pl.Lg.773e, etc.; κακῶν A.Eu. 976 (lyr.).    II Adv. -τως, ἔχειν Pl.Grg.493c, al.; ἀ. διακεῖσθαι or ἔχειν πρός τι X.Cyr.4.1.14, Isoc.5.135,8.7: also neut. pl. as Adv., αἰάξας ἄπληστα CIG2240 (Chios).

German (Pape)

[Seite 292] nicht auszufüllen, unersättlich, τινός Theogn. 111; Her. 1, 112; Plat. u. Folgde; χρημάτων Xen. Cyr. 8, 2, 20; ἀπληστότατοι χρημάτων Dem. 27, 60; übh. unendlich groß, χαρά Soph. El. 1328; φροντίς Aesch. Eum. 933.